Proszę chwilę zaczekać, ładuję stronę ... |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3. ANALIZA I OCENA WYPEŁNIANIA PODSTAWOWYCH FUNKCJI PARKU
3.1. Ochrona ekosystemów leśnych
3.1.1. Ochrona lasu Łukasz Skiendziul
W celu zabezpieczenia ekosystemów leśnych przed czynnikami abiotycznymi i biotycznymi, w 2012 roku wykonano następujące zabiegi:
1. Prognozowanie wystąpienia zagrożenia ze strony owadów liściożernych polegające na:
2. Ograniczanie występowania owadów kambiofagicznych polegające na:
3. Ograniczanie szkód wyrządzanych w drzewostanach przez duże ssaki roślinożerne polegające na:
Zakres i rozmiar wymienionych czynności od kilku lat utrzymuje się na podobnym poziomie. W 2009 roku zaprzestano zabezpieczania sadzonek osłonami indywidualnymi, podczas gdy w latach poprzednich co roku stosowano tę metodę (1500-4000 szt.). Od 2010 roku rozpoczęto zdejmowanie osłon indywidualnych zakładanych kilka lat temu i również w tym roku kontynuowano te działania.
W zakresie oceny zagrożenia lasów WPN kontynuowana była ścisła współpraca z Zespołem Ochrony Lasu w Olsztynie, gdzie zgodnie z Instrukcją Ochrony Lasu przesłano następujące materiały :
Na podstawie powyższych materiałów ZOL nie stwierdził zagrożenia drzewostanów na 2013 rok.
We wrześniu 2012 r. Zakład Ochrony Lasu w Olsztynie na naszą prośbę dokonał lustracji wybranych drzewostanów WPN (obwody ochronne: Gawarzec, Słupie, Powały, Krusznik, Lipowe i Wysoki Most). Uczestniczyli w niej przedstawiciele Zakładu Ochrony Lasu w Olsztynie, Naczelnik Wydziału Ochrony Lasu RDLP Białystok oraz dyrektorzy i nadleśniczy z WPN. Należy wspomnieć o dwóch najważniejszych wnioskach sformułowanych w trakcie wizyty. Pierwszy dotyczy planowanego otwarcia żwirowni we wsi Sobolewo, bezpośrednio przy granicy lasu. Potwierdzono duże prawdopodobieństwo negatywnego wpływu inwestycji na stan zdrowotny drzewostanów WPN. Druga sprawa dotyczy wskazań do opracowywanego aktualnie planu ochrony Wigierskiego Parku Narodowego. Komisja zaproponowała, aby zrezygnować z obejmowania ochroną zerową (bez jakichkolwiek działań) wydzieleń, w których występują świerki, a które znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie lasów Nadleśnictw Suwałki i Głęboki Bród. Uzasadnieniem powyższego postulatu jest wystąpienie potencjalnego zagrożenia gradacją kornika.
W 2012 r., podobnie jak w latach poprzednich, zakup materiałów oraz koszty usług z zakresu ochrony lasu w całości były sfinansowane przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
3.1.2. Redukcja zwierząt podlegających regulacji ilościowej Dorota Zaborowska
Redukcję zwierząt łownych na terenie Parku wykonuje się w związku z potrzebą ochrony upraw, młodników i naturalnych odnowień przed zgryzaniem oraz ograniczeniem szkód w uprawach rolnych wyrządzanych przez zwierzynę, na podstawie Zarządzenia nr 1/2006 Dyrektora Parku z dnia 16 stycznia 2006 roku w sprawie redukcji niektórych gatunków fauny na terenie Wigierskiego Parku Narodowego oraz zgodnie z Zasadami selekcji osobniczej i populacyjnej zwierząt łownych na terenie Puszczy Augustowskiej.
Ustalanie rocznych planów redukcji odbywa się na podstawie corocznych inwentaryzacji zwierzyny. W 2012 r. liczenie zwierzyny przeprowadzono 16 lutego metodą pędzeń próbnych. W tym samym czasie odbyło się ono również w sąsiednich nadleśnictwach Puszczy Augustowskiej. Na terenie WPN pędzenia odbyły się w 3 miotach o łącznej pow. 755 ha, w obwodach ochronnych: Lipowe, Mikołajewo i Słupie. Wyniki pędzeń zostały porównane ze stanami zwierzyny ustalanymi na podstawie obserwacji prowadzonych przez służby terenowe. Ostatecznie przyjęto, że liczebność zwierząt łownych na początku 2012 wynosi: 45 łosi, 240 jeleni, 280 saren i 100 dzików.
Tabela 6. Liczebność zwierzyny w latach 2002 – 2012
Redukcję populacji zwierzyny grubej zaplanowano w liczbie 97 osobników, w tym 27 jeleni, 20 saren i 50 dzików. Wykonano redukcję 44 osobników (45,4 % założonego planu, w zeszłym roku 44,4 %), w tym:
Ponadto stwierdzono upadek 1 łosia klępy, która została potrącona przez samochód na szosie Suwałki- Sejny.
W 2012 roku WPN wypłacił rolnikom odszkodowania za szkody wyrządzone przez zwierzynę w wysokości 49 869,81 zł (w 2011 r. – 60 396,09 zł). Powierzchnia zredukowana szkód wyniosła 29,19 ha (w 2011 r. 34,92 ha). W porównaniu do lat ubiegłych odnotowano wyraźny spadek szkód na łąkach i pastwiskach.
Wartość wypłaconych odszkodowań w latach 2002-2012 przedstawia wykres:
Rysunek 1. Wartość odszkodowań za szkody wyrządzone przez zwierzynę łowną w latach 2002-2012
3.1.3. Hodowla lasu Łukasz Skiendziul
3.1.3.1. Realizacja zadań ochronnych
W roku 2012 wykonano następujące zadania z zakresu hodowli lasu:
Zabiegi ochronne finansowane były ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska w ramach przedsięwzięcia p.t: „Ochrona ekosystemów lądowych i wodnych Wigierskiego Parku Narodowego”.
Rysunek 2. Analiza wykonania głównych prac z zakresu hodowli lasu w latach 2008 – 2012 (ha)
Tabela 7. Wykorzystanie materiału sadzeniowego w 2012 r.
Tabela 8. Wykorzystanie materiału sadzeniowego w latach 2002 – 2012 r.
3.1.3.2. Ocena udatności upraw
W 2012 roku ocenie udatności podlegały uprawy z roku 2008 (ocena w piątym roku istnienia uprawy – ocena końcowa) i z 2011 (ocena w drugim roku istnienia uprawy – ocena wstępna). Przy ocenie brano pod uwagę następujące elementy: stopień pokrycia powierzchni przez uprawę, oznaki chorobowe i uszkodzenia wywołane przez czynniki przyrody żywej i nieożywionej, formę zmieszania gatunków, skład gatunkowy uprawy. Udatność każdej ocenianej uprawy oceniono w czterostopniowej skali: uprawa bardzo dobra, dobra, zadowalająca i przepadła.
Wyniki oceny są następujące: uprawy z roku 2008, ocena końcowa:
uprawy z roku 2011, ocena wstępna:
|