Proszę chwilę zaczekać, ładuję zdjęcia ...

 

Budowa wspólnej platformy wymiany informacji oraz systemu szkoleń zawodowych w parkach narodowych

  

   

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko

   

  

  

Projekt współfinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

  

PORADNIK DLA PRACOWNIKÓW PARKÓW NARODOWYCH


  

  

   

Edukacja przyrodnicza i co dalej ... . Dla najmłodszych

 

Katarzyna Łukowska, Wigierski Park Narodowy

Dział Edukacji, Krzywe 82, 16-402 Suwałki

 

   

   

   

Edukacja przyrodnicza to bardzo szerokie pojęcie. Od zarania dziejów człowiek jest częścią świata przyrody, do którego zaliczamy przyrodę ożywioną i nieożywioną.

  

Edukacja przyrodnicza jest również częścią wychowania przedszkolnego. Dziecko w przedszkolu rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku, podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody np. nie stoi pod drzewem podczas burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę. Wie, o czym mówi osoba zapowiadająca pogodę w radiu i telewizji np. że będzie padał śnieg, deszcz, wiał wiatr, stosuje się do podawanych informacji w miarę swoich możliwości. Jest uczone poszanowania roślin i zwierząt. Małe dziecko wymienia rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach przyrodniczych np. na polu, łące, w lesie. Wie jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt (przestrzeń życiowa, bezpieczeństwo) i wzrostu roślin (światło, temperatura i wilgotność)

  

Jednymi z głównych celów edukacji przyrodniczej jest wyrobienie postawy proekoloegicznej oraz szacunku dla otaczającego nas świata przyrody. Aby takie postawy u dzieci się wykształciły należy rozpocząć naukę jak najwcześniej, a przedszkole jest najlepszą instytucją od której należy rozpocząć.

  

Nauczyciele pracujący w przedszkolu mają do dyspozycji szeroki wachlarz metod, środków do przybliżania dzieciom świata przyrody. Mogą wykorzystywać znane wszystkim metody, takie jak:

  

- metody słowne,

- metody pokazowe,

- metody praktycznego działania,

- metody aktywizujące.

 

Bardzo ważną rolę w edukacji przyrodniczej odgrywa nauczyciel. Od jego zaangażowania i pasji zależy, jak w dzieciach zostanie rozbudzone umiłowanie przyrody. Jego zadaniem jest pobudzanie aktywności, uczenie obserwowania obiektów przyrodniczych, organizowanie sytuacji w czasie których motywuje do myślenia, kieruje przebiegiem myślenia. Nauczyciel jako osoba, która wprowadza dziecko w świat przyrody, podczas przygotowywania oraz przeprowadzania zajęć powinien wykazywać się twórczością i zaangażowaniem. Edukację przyrodniczą można realizować w przedszkolu poprzez np. organizowanie "Kącików przyrodniczych". W zależności od pory roku można w nich gromadzić różne okazy przyrodnicze, które później mogą zostać wykorzystane do różnych zajęć z zakresu edukacji plastycznej czy matematycznej. Organizować wraz z dziećmi gazetki przyrodnicze oraz albumu przyrodnicze, czasie tworzenia których będą zaangażowane dzieci. Stanowią one świetny materiał poglądowy, z którego dzieci mogą się dowiedzieć, jak wyglądają zwierzęta i rośliny. Doskonałą zabawą jest układanie przyrodniczych puzzli. Puzzle można wykonać z pocztówek lub obrazków podklejanych na kartonie lub kartkach z bloku technicznego. Takie puzzle nie tylko uczą o zwierzętach, ale również ćwiczą cierpliwość, spostrzegawczość wzrokową. Organizować zabawy i eksperymenty badawcze, które rozbudzają ciekawość i w łatwy sposób pozwalają dzieciom przyswoić różne zjawiska przyrodnicze np. topnienie śniegu lub zamarzanie wody zimą, kalendarz pogody - codzienne obserwacje i zaznaczanie stanu pogody pozwala dzieciom zrozumieć zjawiska atmosferyczne oraz ich zmienność. Gromadzić biblioteczki przyrodnicze, które mogą być zakładane przy współpracy z rodzicami, biblioteczki mogą być wyposażone w książeczki i pisemka dziecięce dostosowane do wieku dzieci i które dają im dużo radości i korzyści. Zachęcać do udziału w konkursach przyrodniczych i akcjach typu "Dzień Ziemi" czy sprzątanie świata. Organizować spacery i wycieczki, sprzyjające obserwacjom przyrody ożywionej i nieożywionej. Jest to trudna forma pracy, ale daje dzieciom dużo korzyści i łatwiej im pozna niektóre rzeczy przez czynne uczestnictwo. Hodować z maluchami roślin i zwierząt - zakładanie hodowli roślin i zwierząt to bardzo dobra metoda pokazania dzieciom procesu wzrostu roślin lub zwierząt. Wyrabia to u dzieci nawyk opieki nad roślinami i zwierzętami, oraz umożliwia procesy poznawcze.

  

Bardzo ważny jest również element korzystania z dobrodziejstw otaczającej przyrody. Zawsze w okolicy znajdzie się park narodowy, krajobrazowy, obszar chronionego krajobrazu, czy leśnictwo. Kontakt z ludźmi zawodowo zajmującymi się ochroną przyrody jest dla malucha niezwykle ważny i dostarcza nie zapomnianych wspomnień. Warto skorzystać z ich pomocy i doświadczenia.

  

Ważnym elementem edukacji przyrodniczej w przedszkolu, na który chciałabym zwrócić uwagę jest edukacja ekologiczna, której głównymi celami są: wyrobienie postawy proekologicznej, wyrobienie nawyku dbania o otaczającą przyrodę, segregacja odpadów, oraz kształtowania poczucia odpowiedzialności z otaczające nas środowisko.

  

Proces wyrabiani postawy szacunku oraz postawy proekologicznej jest długi i konty- nuowany na dalszych etapach kształcenia młodego człowieka powinien dać pozytywne efekty.

  

  

Kilka pomysłów na ciekawą edukację ekologiczną.:

  

1. „Albumy przyrodnicze” – wykonajmy wspólnie z dziećmi albumy ze zdjęciami z naszych spacerów. Tematem albumów mogą być „ Cztery pory roku” – zdjęcia ze spacerów w każdej porze roku. Pozwólmy dzieciom tworzyć podpisy do zdjęć oraz ramki, wówczas będą miały satysfakcję z wykonanego zadania.„Zwierzęta lasu” – wykonajmy wspólnie album zwierząt leśnych. Mogą to być zdjęcia lub ilustracje (najlepiej przyniesione przez dzieci z domu). Następnie niech każde dziecko samo przyklei swoją ilustrację i dodatkowo niech wykona do niej tło.

  

2. Doświadczenia w kąciku przyrody. Można je podzielić na cztery pory roku:

- jesienne: badanie właściwości wody, np.: deszcz; badanie właściwości wosku, parafiny.

- zimowe: badanie właściwości śniegu, lodu,

- wiosenne: obserwowanie wzrostu roślin, właściwości gleby.

- letnie: badanie naszego cienia, właściwości piasku.

  

Zapraszam do dzielenia się swoimi pomysłami !

  

  

  

  


  

Inne poradniki                             Opis projektu                          Wigierski Park Narodowy