Nr 3/2003

TURYSTYKA, WĘDKARSTWO, REKREACJA

   

Zdzisław Zaborowski 

      

"LAS" 

przyrodniczo

-archeologiczna

ścieżka edukacyjna

(1)

 

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych w wielu parkach narodowych przyspieszono wprowa- dzanie nowych metod edukacji środowiskowej, wykorzystujących wiedzę i doświadczenie pra- cowników oraz walory przyrodnicze obszarów chronionych. Umożliwiono w ten sposób zdobywanie przez uczniów wiedzy przyrodniczej nie tylko w klasie, ale również w lesie, na łące czy nad wodą. Aby wypełnić zadania związane z praktyczną edukacją terenową, w 1997 roku utworzono w parku dwie pierwsze ścieżki poznawcze: "Suchary" i "Las".

 

Ścieżka "Las", wytyczona w pobliżu siedziby dyrekcji parku w Krzywem, daje możliwość obejrzenia dużej liczby gatunków drzew, krzewów i roślin runa oraz zapoznania się m.in. z podstawami funkcjonowania lasu i róż- norodnością przyrodniczą poszczególnych siedlisk leśnych - zależną od rodzaju gleby, jej żyzności i wilgotności. Na początkowym odcinku biegnie ona długim, drewnianym pomostem, który zapewnia wygodną i bezpieczną wędrówkę przez bujny, miejscami podmokły, las liściasty.

  

Ścieżka "Las", 1- 8 przystanki, P - parking,
 i - tablica informacyjna

  

Obie znajdujące się w okolicach Krzywego ścieżki od kilku lat cieszą się wśród odwiedzających park dużym zainteresowaniem. Z biegiem czasu stały się one integralną częścią kompleksu turystyczno-edukacyjnego przy dyrekcji parku, obejmującego również wystawę przyrodniczą, wystawę etnograficzną "Ocalić od zapomnienia" oraz "Dziuplę" - budynek i wiatę do organizowania spotkań, konferencji oraz innych imprez edukacyjnych i turystycznych.

  

Wejście na ścieżkę "Las" (fot. M.Kamiński)

  

Przystanek 1. Grąd

Na początku ścieżki, w lesie określanym jako grąd, rosną imponujące dęby, lipy i jesiony. Ich potężne konary sięgają ponad trzydziestu metrów wysokości. Występuje tu również: wiąz szypułkowy i górski, klon pospolity, topola osika, wierzba iwa, brzoza brodawkowata, olsza czarna i świerk pospolity.

    

    

 

W podszycie rosną: leszczyna, dwa gatunki trzmieliny, wiciokrzew, dereń świdwa, czeremcha zwyczajna, bez czarny i inne. Większość drzew i krzewów jest opisanych na tabliczkach infor- macyjnych. Bardzo bujnie rozwinięte jest runo leśne. Występują tu licznie: zawilec gajowy, kopytnik pospolity, gwiazdnice, podagrycznik, łuskiewnik różowy i wiele innych ciekawych roślin. 

  

Zwiedzanie ścieżki z przewodnikiem (fot. M.Kamiński)

   

Przystanek 2. Stanowisko archeologiczne
z epoki kamienia

  

Przystanek znajduje się w miejscu dawnych obozowisk z epoki kamienia. Ludzie przybyli tu dwanaście tysięcy lat temu, wkrótce po ustą- pieniu lądolodu. Wędrowali z Europy Zachodniej za stadami reniferów. Były one podstawowym źródłem ich utrzymania. Wokół rozciągała się tundra. Łowcy reniferów mieszkali w szałasach z sosnowych żerdzi pokrytych skórami zwierząt. Na czas pobytu wybierali suche tereny w pobliżu wody. Wykonywali narzędzia z krzemienia, kości, rogu i drewna. Znalezione tu zabytki krzemienne obejrzeć można w sali wystawowej w dyrekcji parku.

  

Przystanek 3. Łęg olszowo-jesionowy

Przystanek opisuje siedlisko leśne sąsiadujące z grądem. Gleba jest w łęgu żyzna, a na powierzchni terenu okresowo stagnuje woda. Licznie rośnie tu jesion wyniosły oraz olsza czarna - drzewa wytrzymujące okresowe podtopienia. Towarzyszą im: brzoza brodawko- wata, czeremcha zwyczajna, wierzba iwa oraz zarośla wierzby szarej i kruszyny pospolitej. Niektóre drzewa i krzewy oplecione są pnączami chmielu pospolitego. W warstwie runa licznie występuje knieć błotna, wiązówka błotna, śledziennica skrętnolistna, pokrzywa zwyczajna, pępawa błotna i paproć narecznica błotna.

   

Żyje tu kilkadziesiąt gatunków ptaków. Najłatwiejsze do obserwacji są: zięba, kos, sójka, pierwiosnek, rudzik, pokrzewki, sikory, pełzacz leśny, grubodziób, dziwonia i dzwoniec. Spośród ssaków żyją tu: norniki, myszy leśne, jeże, wiewiórki, kuny i zające. Zdarza się, iż rowem przypływają bobry, a okresowo goszczą lisy, sarny i dziki. 

  

Na otwartej przestrzeni za łęgiem rośnie bujna roślinność łąkowa. W maju i czerwcu łąka mieni się intensywnymi kolorami. Masowo kwitną żółte jaskry, wśród nich widać wiele różowych firletek i pojedyncze ostrożnie, całość wypełniają turzyce i trawy łąkowe - wyczyniec i wiechlina. W pobliżu jeziora rosną bujne kępy mozgi trzcinowatej i trzciny pospolitej.

  

ciąg dalszy    

  

  

indeks tematyczny "WIGRY" home Wigierski PN spis treści następny artykuł