Słowo wstępne

Wigierski Park Narodowy obchodzi w tym roku 15 rocznicę utworzenia. Dla mnie jest to data szczególna, bowiem uczestniczyłem w pracach nad powstawaniem WPN-u i dziś mogę obserwować efekty realizacji wypracowanej wówczas koncepcji ochrony parku. Koncepcji, która powstała w zupeł- nie innych realiach społecznych, podlegając z czasem weryfikacji i dostosowaniu do zmieniających się warunków. 

Przez wszystkie lata Wigierski Park Narodowy wykonywał swoje podstawowe zadania – chronił zasoby przyrodnicze i kulturowe, prowadził badania naukowe, rozwijał różne formy edukacji środowiskowej i obsługi ruchu turystycznego, w czym pomagali ludzie z parkiem związani – aktywna część lokalnej społeczności. Park jest obszarem spełniającym istotną rolę w budowaniu wizerunku całego województwa podlaskiego, stanowiąc jedną z jego atrakcji.

Realizacja postawionych przed parkiem celów nie jest łatwa. Ścieranie się interesów ogólnospołecznych i indywidualnych jest przyczyną powstawania różnorodnych napięć i konfliktów pomiędzy administracją parku a niektórymi z jego mieszkańców. Mam nadzieję, iż z czasem „iskrzenia” te będą coraz rzadsze i uda się wspólnie ze społecznością lokalną zrealizować wiele nowych zadań. 

W ciągu 15 lat udało się przeprowadzić wiele projektów z zakresu utrzymania różnorodności biologicznej obszaru, zachowania zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt, rozwoju zagospodarowania turystycznego i edukacyjnego parku oraz promocji walorów naszego regionu w kraju i za granicą. Przeprowadzono setki zajęć edukacyjnych z dziećmi i młodzieżą, zorganizowano kilkadziesiąt konkursów i różnych imprez edukacyjnych. Wprowadzany jest program wzrostu wykorzystania energii odnawialnych oraz poprawy gospodarowania środowiskiem. 

Realizacja wielu zadań stała się możliwa dzięki wsparciu finansowemu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Fundacji EkoFundusz oraz ośmiu innych instytucji krajowych i zagranicznych. Od 1995 roku zrealizowaliśmy około 30 projektów znacząco dofinansowanych ze źródeł zewnętrznych. W bieżącym roku przybliżać będziemy Państwu dokonania parku podczas okolicznościowej konferencji, na wystawach oraz na łamach naszego kwartalnika. 

Wiele w pełni przygotowanych zamierzeń, istotnych dla parku i jego mieszkańców, nadal czeka na realizację, jak np. budowa Stacji Edukacyjnej – Muzeum w Starym Folwarku czy założenie szkółki leśnej na uroczysku Powały. Mamy nadzieję, że w rocznicowym roku rozpocznie się realizacja programów rolnośrodowiskowych – ważnego narzędzia wspierającego finansowo miejscowych rolników, a także ruszy program odbudowy hodowli tradycyjnych ras zwierząt gospodarskich.

Samorządy lokalne i administracja parku dysponują wieloma ciekawymi pomysłami, które mogą być zrealizowane tylko wspólnym wysiłkiem. Zapraszam czytelników „Wigier” do kontaktów z re- dakcją naszego kwartalnika i przekazywania jej swoich uwag i spostrzeżeń. Zapraszam także do odwiedzania parku oraz korzystania z jego bogatej oferty turystycznej i edukacyjnej. 

Zdzisław Szkiruć   

dyrektor Wigierskiego Parku Narodowego