Nr 1/2005

 PRZYRODA I KRAJOBRAZ   

Myszołów (fot. W.Misiukiewicz)

  

Wojciech Misiukiewicz

  

PTAKI DRAPIEŻNE

 

(1)

  

  

Przez wiele stuleci ptaki drapieżne, uznawane za szkodniki, były tępione i prze- śladowane. Obecnie jednak wszyscy skrzydlaci drapieżnicy objęci są całkowitą ochroną gatunkową.

W całym kraju zanotowano dotychczas obecność 37 gatunków ptaków drapieżnych – należących do rzędu szponiastych (Falconiformes). W zespole ptaków drapieżnych Wigierskiego Parku Narodowego stwierdzano występowanie 18 gatunków, z czego 11 lęgowych: 

  

(rys. A.Krzysztofiak)

Kania czarna – długość ciała 55–60 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 150 cm. Jest to ptak smukły, nieco większy od myszołowa, o długich skrzydłach i charakterystycznym, lekko wciętym, długim ogonie. Wąskie, lekko zgięte skrzydła oraz tułów są ciemne. Kanię czarną możemy zobaczyć w północnej części parku. Mieszkańcy Suwałk mogą obserwować tego ptaka przy oczyszczalni ścieków na granicy miasta, a często nawet w samym mieście. Kanię czarną możemy zaobserwować jedynie w sezonie lęgowym. 

  

  

(rys. A.Krzysztofiak)

Kania ruda – długość ciała 60–65 cm, rozpiętość skrzydeł 160 cm. Ptak ten przypomina kanię czarną, przy czym ogon ma dużo bardziej wcięty, a skrzydła jeszcze bardziej zgięte. Skrzydła są czarno zakończone z białą plamą w części dłoniowej. Ogólny ton ubarwienia jest rdzaworudy. Gatunek ten gnieździ się na jednej z wysp Wigier, w tym roku para wyprowadziła jedno młode. Kanię rudą możemy obserwować w sezonie lęgowym, jesienią opuszcza Polskę. 

  

  

      

  

(rys. A.Krzysztofiak)

Trzmielojad – długość ciała 55 cm, rozpiętość skrzydeł 130 cm. Jest to gatunek o dużej zmienności ubarwienia. Lotki i sterówki są wyraźnie ciemno prążkowane, na tylnych krawędziach skrzydeł i na końcu ogona są dobrze widoczne ciemne pasy. Spód tułowia jest z reguły prążkowany lub nieregularnie ciemno plamkowany. Ptak podobny do myszołowa, ale jest smuklejszy, z dłuższym ogonem. W czasie lotu głowa jest bardziej wysunięta do przodu niż u myszołowa, skrzydła są węższe. Ponieważ jest to gatunek migrujący nie zaobserwujemy u nas tego ptaka zimą. 

  

  

  

(rys. A.Krzysztofiak)

Bielik – długość ciała 80–100 cm, rozpiętość skrzydeł 220–240 cm. Jest to największy krajowy ptak drapieżny. Ma długie i bardzo szerokie skrzydła oraz krótki klinowaty ogon. U mło- docianych osobników ogon jest ciemny, u dorosłych śnieżnobiały. Na terenie parku gnieżdżą się trzy pary bielików. W roku bieżącym jedna para wyprowadziła dwa młode, dwie pozostałe po jednym. Ptaka tego możemy obserwować przez cały rok. Szczególnie spektakularne polowania bielików na łyski możemy obserwować jesienią z wieży widokowej w Bryzglu.

  

  

  

  

ciąg dalszy   

  

  

  

indeks tematyczny "WIGRY" home Wigierski PN spis treści następny artykuł