Z ŻYCIA PARKU |
||
|
Joanna Adamczewska
LATA 2007 - 2008 (1)
|
|
Zimowa aura w lutym 2007 roku sprzyjała inwentaryzacji zwierzyny na terenie parku, którą przeprowadzono metodą liczenia tropów. Metoda jest stosowana już od 2000 r. (z wyjątkiem 2004 r., gdy w całym rejonie Puszczy Augustowskiej zastosowano metodę pędzeń). Wyniki inwentaryzacji pokazały wzrost liczebności jeleni w stosunku do lat poprzednich, doliczono się jednak nieco mniejszej liczby łosi, saren i dzików.
W lasach parku kontynuowano wieloletni proces przebudowy drzewostanów, wykonując liczne zabiegi ochronne (m.in. odnowienia i dolesienia luk w drzewostanie, przygotowanie gleb pod odnowienia w roku następnym oraz pielęgnację młodych drzewek). Prace sfinansowano ze środków EkoFunduszu oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (projekt pt. „Przebudowa drzewostanów Wigierskiego Parku Narodowego – etap II”) oraz środków własnych. Prace te prowadzą do poprawy odporności drzewostanów parku na niekorzystne czynniki zewnętrzne oraz zwiększają ich różnorodność biologiczną. Do tego ostatniego przyczynia się także pozostawianie w lesie martwych drzew, nie zagrażających sanitarnemu stanowi ekosystemów leśnych. W 2007 roku zarejestrowano i pozostawiono do naturalnego rozkładu 1075 sztuk martwych drzew (od 1997 roku było ich w sumie 7 557 sztuk).
W roku 2007 na skutek zaprószenia ognia spłonęło 0,15 ha lasu. Zagrożenie pożarowe w tym roku było największe w maju i w czerwcu – wtedy notowano najniższe wartości wilgotności ściółki. W celu wzmocnienia systemu ochrony przeciwpożarowej zakupiono nowoczesny sprzęt gaśniczy (m.in. samochód z wysokociśnie-niowym modułem gaśniczym, hydronetki plecakowe). Zadanie to sfinansowano głównie dzięki środkom NFOŚiGW.
Służby parku dbały nie tylko o lasy, prowadzono też działania mające na celu ochronę ekosystemów nieleśnych: usuwano zakrzaczenia i koszono cenne przyrodniczo podmokłe łąki, usuwając jednocześnie pozyskaną biomasą poza ich obszar. Ponadto wykaszano zarośla gatunku obcego jakim jest trojeść amerykańska, aby osłabić jej siły życiowe i w dalszym etapie wyeliminować ten gatunek z flory parku. Realizowano w ten sposób projekt dotyczący zwalczania obcych, ekspansywnych gatunków roślin, które zagrażają rodzimym zbiorowiskom roślinnym. Najpierw, na terenach leśnych jak i nieleśnych prowadzono inwentaryzację stanowisk obcych gatunków roślin, ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Ponadto, ponownie podjęto akcję zwalczanie barszczu Sosnowskiego, który występuje w otulinie Parku w miejscowości Huta. Podjęto kompleksowe zabiegi zwalczania barszczu, polegające m.in. na usunięciu warstwy gleby, wykonaniu głębokiej orki i wapnowaniu gleby.
Szkółka lokalnych odmian drzew owocowych w Tartaku (fot. J.Górecka)
Kontynuowany był projekt pod nazwą „Rodzime rasy zwierząt gospodarskich pomagają zwiększyć dochód rolników z Wigierskiego Parku Narodowego”, finansowany przez Fundację Heifer Project International. Zakupiono 2 klacze rodzimej rasy konik polski oraz jedną jałówkę polską czerwoną i przekazano je do gospodarstw z otuliny parku. Rolnikom przekazano w 2007 i 2008 roku około 250 sztuk sadzonek lokalnych odmian drzew owocowych ze szkółki w Tartaku. Prowadzone były również szkolenia dla mieszkańców parku nt. rolnictwa ekologicznego.
|
Kontynuowany jest także program ochrony zespołów ryb. Zabiegi ochronne prowadzone były w jeziorach Wigry, Pierty, Leszczewek, Mulaczysko, Białe Wigierskie, Długie Wigierskie, Muliczne, Suchar Rzepiskowy, Pietronajć, Konopniak i Wygorzele oraz na rzece Czarnej Hańczy. Polegały one m.in. na zarybieniach gatunkami zagrożonymi skutkami eutrofizacji wód (sielawa, sieja), gatunkami drapieżnymi (szczupak, sum) i gatunkami zagrożonymi spadkiem liczebności (pstrąg potokowy, lin) oraz odłowach regulacyjnych wybranych gatunków ryb. Zimą wykoszono trzcinowiska w pasie ok. 3200 metrów linii brzegowej (8 ha) jez. Wigry (zatoka Zadworze oraz ploso Północne) w celu poprawy warunków tarliskowych ryb oraz polepszenia warunków sanitarnych.
Zarybienie wód parku narybkiem lina (fot. archiwum WPN)
Latem 2007 roku, Instytut Rybactwa Śródlądowego przy współpracy z parkiem przeprowadził odłowy kontrolne raków w jeziorach: Wigry, Białe Wigierskie, Długie Wigierskie i Muliczne. Odłowy kontrolne potwierdziły obserwacje z poprzednich ostatnich lat – liczebność raka pręgowatego, z niewiadomych przyczyn okazała się bardzo niska.
Monitoring ptaków na jeziorze Wigry, prowadzony przez Państwa Dorotę i Jerzego Zawadzkich z Komitetu Ochrony Orłów, wykazał obecność wielu rzadkich gatunków nielęgowych takich jak: rybitwa wielkodzioba, rybitwa białoczelna, rybitwa białoskrzydła, czapla biała i bielaczek.
W parku prowadzony jest monitoring ptaków (fot. L.Lubicki)
Rok 2007 okazał się rekordowy jeżeli chodzi o liczbę (około 120 tysięcy) odwiedzających park turystów. W ciągu sezonu monitorowano ruch turystyczny prowadząc ankietyzacją osób odwiedzających park. Dzięki środkom NFOŚiGW udało się wyremontować i uzupełnić infrastrukturę przydatną turystom. Wybudowany został m.in. pomost widokowy nad jez. Długim, wyremontowano wiele kładek, ogrodzeń wież widokowych, poprawiono oznakowanie szlaków stawiając ponad 90 sztuk drogowskazów i znaków drogowych. Pojawiły się też liczne nowe tablice informacyjne.
Rok 2007 był rekordowy pod względem frekwencji turystów (fot. archiwum WPN)
|