Nr 1/2009

 Z ŻYCIA PARKU   

Wigry. Fot. M.Kamiński

 

Joanna Adamczewska

  

LATA 2007 - 2008

 

(1) 

 

  

Zimowa aura w lutym 2007 roku sprzyjała inwentaryzacji zwierzyny na terenie parku, którą przeprowadzono metodą liczenia tropów. Metoda jest stosowana już od 2000 r. (z wyjątkiem 2004 r., gdy w całym rejonie Puszczy Augustowskiej zastosowano metodę pędzeń). Wyniki inwentaryzacji pokazały wzrost liczebności jeleni w stosunku do lat poprzednich, doliczono się jednak nieco mniejszej liczby łosi, saren i dzików.

  

W lasach parku kontynuowano wieloletni proces przebudowy drzewostanów, wykonując liczne zabiegi ochronne (m.in. odnowienia i dolesienia luk w drzewostanie, przygotowanie gleb pod odnowienia w roku następnym oraz pielęgnację młodych drzewek). Prace sfinansowano ze środków EkoFunduszu oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (projekt pt. „Przebudowa drzewostanów Wigierskiego Parku Narodowego – etap II”) oraz środków własnych. Prace te prowadzą do poprawy odporności drzewostanów parku na niekorzystne czynniki zewnętrzne oraz zwiększają ich różnorodność biologiczną. Do tego ostatniego przyczynia się także pozostawianie w lesie martwych drzew, nie zagrażających sanitarnemu stanowi ekosystemów leśnych. W 2007 roku zarejestrowano i pozostawiono do naturalnego rozkładu 1075 sztuk martwych drzew (od 1997 roku było ich w sumie 7 557 sztuk).

  

W roku 2007 na skutek zaprószenia ognia spłonęło 0,15 ha lasu. Zagrożenie pożarowe w tym roku było największe w maju i w czerwcu – wtedy notowano najniższe wartości wilgotności ściółki. W celu wzmocnienia systemu ochrony przeciwpożarowej zakupiono nowoczesny sprzęt gaśniczy (m.in. samochód z wysokociśnie-niowym modułem gaśniczym, hydronetki plecakowe). Zadanie to sfinansowano głównie dzięki środkom NFOŚiGW.

  

Służby parku dbały nie tylko o lasy, prowadzono też działania mające na celu ochronę ekosystemów nieleśnych: usuwano zakrzaczenia i koszono cenne przyrodniczo podmokłe łąki, usuwając jednocześnie pozyskaną biomasą poza ich obszar. Ponadto wykaszano zarośla gatunku obcego jakim jest trojeść amerykańska, aby osłabić jej siły życiowe i w dalszym etapie wyeliminować ten gatunek z flory parku. Realizowano w ten sposób projekt dotyczący zwalczania obcych, ekspansywnych gatunków roślin, które zagrażają rodzimym zbiorowiskom roślinnym. Najpierw, na terenach leśnych jak i nieleśnych prowadzono inwentaryzację stanowisk obcych gatunków roślin, ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Ponadto, ponownie podjęto akcję zwalczanie barszczu Sosnowskiego, który występuje w otulinie Parku w miejscowości Huta. Podjęto kompleksowe zabiegi zwalczania barszczu, polegające m.in. na usunięciu warstwy gleby, wykonaniu głębokiej orki i wapnowaniu gleby.

  

Szkółka lokalnych odmian drzew owocowych w Tartaku

(fot. J.Górecka)

  

Kontynuowany był projekt pod nazwą „Rodzime rasy zwierząt gospodarskich pomagają zwiększyć dochód rolników z Wigierskiego Parku Narodowego”, finansowany przez Fundację Heifer Project International. Zakupiono 2 klacze rodzimej rasy konik polski oraz jedną jałówkę polską czerwoną i przekazano je do gospodarstw z otuliny parku. Rolnikom przekazano w 2007 i 2008 roku około 250 sztuk sadzonek lokalnych odmian drzew owocowych ze szkółki w Tartaku. Prowadzone były również szkolenia dla mieszkańców parku nt. rolnictwa ekologicznego.

  

  

  

  

  

 

  

Kontynuowany jest także program ochrony zespołów ryb. Zabiegi ochronne prowadzone były w jeziorach Wigry, Pierty, Leszczewek, Mulaczysko, Białe Wigierskie, Długie Wigierskie, Muliczne, Suchar Rzepiskowy, Pietronajć, Konopniak i Wygorzele oraz na rzece Czarnej Hańczy. Polegały one m.in. na zarybieniach gatunkami zagrożonymi skutkami eutrofizacji wód (sielawa, sieja), gatunkami drapieżnymi (szczupak, sum) i gatunkami zagrożonymi spadkiem liczebności (pstrąg potokowy, lin) oraz odłowach regulacyjnych wybranych gatunków ryb. Zimą wykoszono trzcinowiska w pasie ok. 3200 metrów linii brzegowej (8 ha) jez. Wigry (zatoka Zadworze oraz ploso Północne) w celu poprawy warunków tarliskowych ryb oraz polepszenia warunków sanitarnych.

  

Zarybienie wód parku narybkiem lina

(fot. archiwum WPN)

  

Latem 2007 roku, Instytut Rybactwa Śródlądowego przy współpracy z parkiem przeprowadził odłowy kontrolne raków w jeziorach: Wigry, Białe Wigierskie, Długie Wigierskie i Muliczne. Odłowy kontrolne potwierdziły obserwacje z poprzednich ostatnich lat – liczebność raka pręgowatego, z niewiadomych przyczyn okazała się bardzo niska.

  

Monitoring ptaków na jeziorze Wigry, prowadzony przez Państwa Dorotę i Jerzego Zawadzkich z Komitetu Ochrony Orłów, wykazał obecność wielu rzadkich gatunków nielęgowych takich jak: rybitwa wielkodzioba, rybitwa białoczelna, rybitwa białoskrzydła, czapla biała i bielaczek.

  

W parku prowadzony jest monitoring ptaków

(fot. L.Lubicki)

  

Rok 2007 okazał się rekordowy jeżeli chodzi o liczbę (około 120 tysięcy) odwiedzających park turystów. W ciągu sezonu monitorowano ruch turystyczny prowadząc ankietyzacją osób odwiedzających park. Dzięki środkom NFOŚiGW udało się wyremontować i uzupełnić infrastrukturę przydatną turystom. Wybudowany został m.in. pomost widokowy nad jez. Długim, wyremontowano wiele kładek, ogrodzeń wież widokowych, poprawiono oznakowanie szlaków stawiając ponad 90 sztuk drogowskazów i znaków drogowych. Pojawiły się też liczne nowe tablice informacyjne.

  

Rok 2007 był rekordowy pod względem frekwencji turystów

(fot. archiwum WPN)

  

  

  

  

ciąg dalszy   

  

  

  

indeks tematyczny "WIGRY" home Wigierski PN spis treści następny artykuł