Nr 1/2010

 Z ŻYCIA PARKU   

Joanna Adamczewska

Oby do wiosny

(2) 

Surowa zima 2009-2010 nie zaliczała się do okresów szczególnie sprzyjających obserwacjom ornitologicznym. Późną jesienią dały się zaobserwować liczne stada zimowe ptaków migrujących z terenów Skandynawii - bardzo licznie pojawiły się gągoły, nurogęsi. Pojawiły się również rzadsze gatunki, takie jak bielaczki i szlachary. Na płyciznach Plosa Bryzglowskiego można było zaobserwować łabędzie krzykliwe. W tym roku bardzo szybko nastąpiło całkowite zlodzenie jeziora Wigry. Zamarzły nawet te części jeziora, które w czasie wcześniejszych, łagodniejszych zim pozostawały wolne od lodów. Spowodowało to odlot ptaków wodno-błotnych. Pozostały gatunki koczujące, charakterystyczne dla naszego terenu. Miłośnicy ptaków drapieżnych mogli nad polami dość łatwo zaobserwować gości z północy: myszołowy włochate oraz rodzime myszołowy zwyczajne. W okolicach wsi Krzywe i Sobolewo pojawił się orlik krzykliwy, który był gościem parku przez cały styczeń i pierwszy tydzień lutego. Zima sprzyjała za to obserwacjom drobnych gatunków ptaków odwiedzających karmniki, takich jak: bogatka, sikora uboga, sosnówka, modraszka, dzwońce, szczygły, kowaliki. Nierzadkim gościem karmników był grubodziób. Wśród krzewów można było obserwować sójki, orzechówki oraz zimowe stadka raniuszków.

WPN wziął udział w spotkaniu organizowanym przez ROKiS w Suwałkach, a dotyczącym wspólnej promocji Suwalszczyzny na targach turystycznych. Wraz z innymi podmiotami turystycznymi będziemy uczestniczyć w imprezie organizowanej w Białymstoku, natomiast na targi w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu i Warszawie przekażemy materiały promocyjne. Zgłoszono dwie propozycje („Sieć ścieżek edukacyjnych WPN-u” oraz „Muzeum Wigier”) do VI edycji konkursu Podlaska Marka Roku organizowanego przez Urząd Marszałkowski Wojewódzkiego Podlaskiego.

Wspólnie z suwalskim odziałem PTTK zorganizowano 8 wypraw narciarskich po szlakach turystycznych parku. Zdjęcia z wypraw prezentujemy w fotoreportażu.

Pod koniec 2009 roku NFOŚiGW wsparł starania parku o poprawę jakości infrastruktury turystycznej i przyznał dotację na projekt pt. „Modernizacja i rozbudowa infrastruktury turystycznej jako element ochrony ekosystemów Wigierskiego Parku Narodowego”. Do tej pory wykonano znaki informacyjne i drogowskazy na ścieżkach edukacyjnych, rozpoczęto prace związane z ustawieniem drewnianych, zadaszonych ławostołów w miejscach odpoczynku i opracowano kilkadziesiąt nowych plansz informacyjnych.

Nazwę rzeki Czarna Hańcza jedna z legend wywodzi od litewskiego „gana cze” (dość, koniec). Słowa te miał wypowiedzieć wielki książę litewski Trojden do cofających się oddziałów litewskich podczas nieudanej wyprawy, która miała miejsce w XIII w. (Fot. Jarosław Borejszo)

W 2009 r., dzięki środkom NFOŚiGW, powierzchnia gruntów Skarbu Państwa w WPN-ie powiększyła się o 11,58 ha gruntów cennych przyrodniczo. Są to głównie lasy (4,4 ha), łąki i tzw. nieużytki kupione od osób prywatnych w Bryzglu, Kruszniku, Magdalenowie i Gawrych Rudzie. Na początku br. park wykupił 2 ha terenów położonych w okolicy rzeki Kamionki, objętej ścisłą ochroną. Ponadto WPN przekazał pod zarząd Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego około 11 ha gruntów – fragmenty rzeki Czarnej Hańczy w okolicach wsi Sobolewo i Maćkowa Ruda, które leżą poza granicami parku.

Zielononóżka kuropatwiana jest małą kurą, znoszącą jaja o białej skorupce, które są nieco mniejsze od jaj typowych niosek. (Fot. Joanna Górecka)

Ogłoszenia:

Stowarzyszenie KSOPZPP wraz z Wigierskim Parkiem Narodowym realizuje różne projekty związane z ochroną przyrody i rolnictwem przyjaznym środowisku naturalnemu. W bieżącym roku proponujemy mieszkańcom parku i otuliny udział w projekcie dotyczącym hodowli rodzimej rasy kur – zielononóżek kuropatwianych. Osoby, które podejmą się hodowli tej rasy kur, otrzymają pisklęta, zobowiązując się jednocześnie do przekazania w przyszłym roku takiej samej liczby piskląt do innego gospodarstwa. Kontakt dla zainteresowanych mieszkańców parku i otuliny: Joanna Górecka, e-mail: goreckaj@wp.pl, tel. 87 563 25 63.

W najbliższym czasie rozpoczniemy realizację kolejnego projektu: „Warzywa i zioła w kuchni suwalskiej”, który będzie polegał na uprawie lokalnych odmian warzyw oraz ziół w przydomowych ogródkach i warzywnikach oraz wykorzystywaniu tych roślin w przygotowywaniu tradycyjnych potraw. Uczestnicy projektu otrzymają nasiona oraz narzędzia ogrodnicze. Osoby te będą także zobowiązane do wzięcia udziału w szkoleniu, uprawy roślin w swoich ogródkach przydomowych i przekazania niewielkiej części plonów. Zorganizujemy także dwa spotkania pt. „Laboratorium smaku”. Pierwsze będzie pokazem wykorzystania warzyw i ziół w kuchni, zwłaszcza w przygotowaniu regionalnych dań. Drugie będzie podsumowaniem projektu w postaci warsztatów kulinarnych, na których uczestnicy będą samodzielnie przygotowywać regionalne potrawy w oparciu o produkty uzyskane w przydomowych warzywnikach. Prosimy o kontakt mieszkańców parku i otuliny, którzy zbierają własne nasiona (e–mail: goreckaj@wp.pl, tel. 87 563 25 63). Część nasion mamy nadzieję pozyskać właśnie od mieszkańców parku, uprawiających sprawdzone lokalne odmiany. Pozostałe nasiona zakupimy, a część otrzymamy z Banku Genów Instytutu Warzywnictwa i Sadownictwa w Skier- niewicach.

Pomidor bawole serce, kapusta na wysokiej nóżce czy cebula szalotka zwana też rodzinną – to zaledwie kilka z bardzo wielu lokalnych odmian. Wiele z nich, po zaprzestaniu zbioru nasion przez rolników, pozostaje jedynie w postaci nasion zamkniętych w słojach w Banku Genów albo ginie bezpowrotnie. Fot. Joanna Górecka