|
Nr 3/2002 |
TURYSTYKA, WĘDKARSTWO, REKREACJA |
|
|
Jacek Łoziński
CZARNĄ HAŃCZĄ od Wigier do Sernetek (2)
|
|
|
|
Czarna Hańcza poniżej jeziora Postaw
Niebawem kończą się szerokie trzcinowiska i z rzeki oglądać możemy rozległy krajobraz rolniczy. Po lewej stronie rozciągają się grunty wsi Czerwony Folwark i Burdeniszki, prawy brzeg należy do Mikołajewa. Rzeka płynie wśród łąk i pól uprawnych. Wzdłuż brzegów pojedynczo lub kępami rośnie olsza czarna - drzewo, którego nasiona roznoszone są przez wodę. Na drobnych korzeniach tego gatunku znajdują się brodawki, w których żyją bakterie posiadające zdolność do pobierania azotu z powietrza. Dzięki tej symbiozie olcha może korzystać ze związków azotowych przyswojonych przez bakterie.
Po prawej stronie mijamy zagospodarowane miejsce biwakowe (7; 3,4 km) z pomostem daleko wysuniętym w wodę. Rzeka częściej teraz meandruje. Za kolejnym zakrętem czeka nas być może spotkanie z kaczką krzyżówką lub zrywającą się do lotu czaplą siwą. Mijając kolejne miejsce biwakowe na prawym brzegu (8), rzeka zmienia kierunek i płynie na północ, a następnie na wschód, aby przy ujściu strugi Żubrówka (9; 4,8 km) zdecydować się na kierunek południowy. Dzięki temu stojące w zakolu samotne gospo- darstwo wsi Mikołajewo możemy dokładnie obejrzeć z każdej strony.
Rzeka nabiera powagi, koryto staje się nieco szersze i głębsze. Pojawiają się też dostojne łabędzie żerujące na podwodnych i przybrzeż- nych roślinach. Rozpiętość skrzydeł tego wielkiego ptaka przekracza dwa metry. Jeśli ptaki lecą nisko nad wodą wzdłuż koryta rzeki, spotkanie z nimi robi duże wrażenie. Brzegi porastają trzciny i turzyce, na kępach rośnie paproć - zachylnik błotny, przez cały sezon na żółto kwitnie tojeść bukietowa.
Krajobraz okolicy zmienia się. Na wprost widoczny jest znaczny pagórek (10), być może miejsce koczowania łowców reniferów sprzed tysięcy lat, po lewej stronie pojawiają się zabudowania wsi Maćkowa Ruda. Przedsię- biorczy gospodarze kuszą nas obietnicami kawy, herbaty i domowego ciasta, wypisanymi na tablicach przy rzece. Przepływamy pod niewielką kładką (11; 5,8 km), by za moment móc przycumować do wygodnego pomostu przy lewym brzegu. Można tu przeczekać deszcz przy stole ustawionym pod obszernym dachem lub sprawdzić wiarygodność wcześniejszych kuli- narnych ogłoszeń.
|
Po krótkim przystanku można płynąć dalej. Domy Maćkowej Rudy oddalają się nieco, na prawym brzegu widać pojedyncze zabudowania Mikołajewa. Czarna Hańcza płynie powoli, nie widać dna, możemy się teraz przekonać, że nazwa rzeki dobrze odzwierciedla barwę jej wody. Po lewej stronie, zza drzew wyłania się duże gospodarstwo otoczone kamiennym murem (12; 6,5 km). To posiadłość znakomitego artysty i animatora kultury, Pana Andrzeja Strumiłło, od lat osiadłego i działającego na Suwalszczyźnie.
Za kolejnym zakrętem budynki znikają z oczu, rzeka sprawia wrażenie dzikiej, brzegi są podmokłe i niedostępne. Widać tam pojedyncze drzewa, często już uschnięte. W oddali zwarta ściana lasu. Wśród roślinności nadbrzeżnej pojawia się fioletowo kwitnąca psianka słodkogórz. Jej czerwone, owalne owoce są trujące. Roślina ta jest blisko spokrewniona z uprawianym u nas ziemniakiem.
Na trasie spływu Czarną Hańczą (fot. M.Kamiński).
Główny bieg rzeki skręca ku wschodowi, zostawiając po prawej stronie rozległe, zamulone starorzecza, zwane tutaj stawami. Ponownie wpływamy w zabudowany teren Maćkowej Rudy. Po prawej stronie wita nas rozległe pole biwakowe (13; 8,3 km). W dalszych gospodarstwach po obu stronach Czarnej Hańczy turyści są także mile widziani, niektórzy gospodarze oferują również wyżywienie. We wsi w pobliżu rzeki są sklepy spożywczo- przemysłowe otwarte w sezonie turystycznym także w dni świąteczne. W szybkim nurcie płytszej teraz rzeki obserwować można przypominające sałatę podwodne liście grążeli żółtych. W niczym nie przypominają one sztywnych i pływających po wodzie skórzastych liści tego gatunku, są jasnozielone i delikatne.
Jedno z licznych pól biwakowych poniżej Maćkowej Rudy
|
