Przystanek 1. Stare trakty Początek ścieżki znajduje się na skrzyżowaniu dróg w pobliżu mostu na Czarnej Hańczy. Docierały tu najstarsze trakty przecinające dawną puszczę ze wschodu na zachód. Od końca XIV wieku znajdowała się tu główna przeprawa przez Czarną Hańczę na przebiegu starych dróg z Grodna, Przełomu, Perstunia i Merecza w kierunku myśliwskiego dworu królewskiego na wyspie wigierskiej. W średniowieczu były to główne centra osadnicze i ośrodki władzy na terenie Litwy. W okolicy dworu wigierskiego wychodził główny trakt zwany "Wielką Drogą Okmińską" w kierunku granicy krzyżacko-litewskiej w Mieruniszkach. Przystanek 2.
Czarna Hańcza Na drugim przystanku, położonym na wschodnim brzegu Czarnej Hańczy, podziwiać można malowniczy odcinek rzeki przed jej wpłynięciem na teren Puszczy Augustowskiej. Szczególnie pięknie jest tu jesienią, kiedy przebarwiają się liście na drzewach. Brzegi mienią się wtedy wszystkimi kolorami tęczy. Początek zimy zachwyca iskrzącą bielą szronu na trzcinach, które kołyszą się nad lustrem parującej od chłodu wody; wiosną i latem oglądać tu można bujną zieleń roślinności wodnej. Czarna Hańcza to rzeka o bogatej przyrodzie oraz ciekawej przeszłości geologicznej i
histo- rycznej. |
|
Przystanek 3. Stanowisko archeologiczne
z epoki kamienia W Wysokim Moście znajdują się liczne stanowiska archeologiczne z epoki kamienia. Świadczy o tym duża liczba znajdowanych w tej okolicy narzędzi krzemiennych. Najstarsze z nich pochodzą ze schyłku starszej epoki kamienia (12 tys. lat temu). Znacznie liczniejsze są narzędzia z czasów późniejszych - z epoki mezolitu i neolitu. W ciągu całej epoki kamienia
przyby- wający tu ludzie lokowali swoje obozowiska na piaszczystych, suchych miejscach nad rzeką. Całe ich życie i zwyczaje związane były z polowaniem i zbieraniem darów lasu. 
Przystanek 2. późną jesienią (fot.M.Kamiński) ciąg
dalszy |
