Klucz do oznaczania słodkowodnej makrofauny bezkręgowej

CZĘŚĆ SZCZEGÓŁOWA:


DEMOSPONGIAE - gąbki niewapienne

Gąbki są filtratorami, odżywiającymi się głównie najdrobniejszymi organizmami planktonowymi. Występujące w Polsce gąbki słodkowodne należą do kosmopolitycznej rodziny Spongillidae (nadecznikowate). W Polsce występuje prawdopodobnie 7 gatunków, przy czym jeden z nich, Ephydatia fluviatilis (nawodnik rzeczny lub gąbka rzeczna) spotykana jest także w słonawych wodach Bałtyku.

Gąbki występują w różnych typach wód w całej Polsce, zwykle na małych głębokościach; zimę przeżywają w postaci tzw. gemmul (pąków zimowych). Większość gatunków unika wód zanieczyszczonych. Budowa zewnętrzna różni się w zależności od środowiska, wieku i okresu życia, a różne gatunki mogą osadzać się na szkieletach poprzednio żyjących kolonii; gąbki mogą także niekiedy przerastać kolonie mszywiołów. Kolonie poszczególnych gatunków mają różną formę - od krzaczastej do płaskiej, różną barwę: od szmaragdowozielonej, poprzez brunatną, zółtawą, szarą, aż do białej. Wielkość pojedynczej kolonii może sięgać nawet kilkudziesięciu cm. Oznaczanie gąbek jest trudne - bazuje na mikroskopowej analizie igieł szkieletalnych i igieł gemmul.

Na Rys. 8 przedstawiono pokrój kolonii kilku krajowych gatunków gąbek.

  

  

dalej   

  

   

Rys.8. DEMOSPONGIAE: pokrój kolonii niektórych przedstawicieli gąbek niewapiennych

   

Spis treści

Wigierski Park Narodowy