WIGIERSKI OBSERWATOR

Listopad

Trwa jesienny przelot słonek (Scolopax rusticola). Gniazdujące u nas latem ptaki tego gatunku swoją daleką wędrówkę podejmują już we wrześniu – październiku. W tym czasie przylatują do nas słonki z północy, które po krótkim odpoczynku udają się dalej na południe. Wędrówka przez teren Polski trwa do listopada, przeloty odbywają się wieczorem i nocą. Słonki zimują w basenie Morza Śródziemnego i w Azji południowej oraz południowo-wschodniej.

Listopad jest okresem, w którym łatwo możemy zaobserwować norkę amerykańską (Neovision vision). Ta łasicowata jesienią prowadzi samotniczy tryb życia i agresywnie reaguje na przedstawicieli własnego gatunku. Granice swojego terytorium oznacza za pomocą wydzieliny pochodzącej z gruczołów okołoodbytowych. Terytorium samca jest większe aniżeli samicy i dochodzi niekiedy do 800 ha. Samice mają rewiry wielkości 8-20 ha.

Późną jesienią sarny (Capreolus capreolus) zbijają się w duże stada, tzw. rudle, w których będą przebywały aż do wiosny. W naszych warunkach sarny nie tworzą licznych grup, tak jak w przypadku rudli z populacji zwierząt żyjących na polach. Rudle z obszaru Puszczy Augustowskiej składają się z kilku do kilkunastu osobników. Stada złożone są z młodych kozłów, kóz i koźląt. Przewodzi im stara koza, która zwykle kroczy na przedzie. Zdarza się też, że w listopadzie kozy, które latem nie brały udziału w rui, bądź też nie zostały zapłodnione przez kozły, ponownie przystępują do godów. Wówczas, u kóz pokrytych jesienią nie występuje zjawisko tzw. ciąży utajonej, która ma miejsce u samic zapłodnionych w lipcu i sierpniu.

Tekst: Wojciech Misiukiewicz
Zdjęcia: Małgorzata Januszewicz

Powrót