WIGIERSKI OBSERWATOR

Lipiec

Dojrzałe byki jelenia szlachetnego (Cervus elaphus) kończą budowę poroża. W lipcu wieniec okrywa jeszcze scypuł, który przez cały okres wzrostu ochraniał rozwijający się oręż delikatną warstwą skórną. W scypule ukryte są naczynia krwionośne, które dostarczają substancji potrzebnej do szybkiej budowy poroża.

Wigry i inne jeziora parku stały się stołówką coraz bardziej licznych stad kormoranów czarnych (Phalacrocorax carbo). Pomimo, iż na terenie Wigierskiego Parku Narodowego gatunek ten nie lęgnie się, to jednak przylatuje on z lęgowisk zlokalizowanych w niedalekim sąsiedztwie na jeziorach Gaładuś i Serwy. Tegoroczne młode oraz osobniki dorosłe nie tylko żerują na wigierskich jeziorach ale również nocują porzucając miejsca, w których zostały wychowane.

W połowie lipca rozpoczęła się ruja saren (Capreolus capreolus). W okresie tym dorosłe kozły poszukują rujnych kóz, które wabią potencjalnych partnerów specyficznym piskiem. Gonitwy saren są charakterystycznym spektaklem sarnich godów. Po kilkunastokrotnym pokryciu kozy, rogacz porzuca ją i poszukuje innej.

    Tekst i zdjęcia: Wojciech Misiukiewicz

Powrót