Ocalić od zapomnienia ...
Wstęp / Specyfika regionu / Narzędzia rolnicze / Wyposażenie domu / Rzemiosła i wytwórczość / Budownictwo /
Strój ludowy / Lista ofiarodawców / Piśmiennictwo / Wigierski Park Narodowy
  

Konstrukcja "na obłap"
   

Konstrukcja "na rybi ogon"

   Tradycyjne budownictwo ludowe

Popularną i najstarszą konstrukcją ścian w budownictwie drewnianym była konstrukcja wieńcowa złożona z poziomo ułożonych i długich belek łączonych w narożach na obłap (starszy sposób) lub rybi ogon (późniejszy sposób). W późniejszych latach (od końca XIX wieku) stosowano też konstrukcją sumikowo-łątkową złożoną z pionowych słupów łączących poziomo ułożone belki. Stosowano ją powszechnie przy wykonywaniu otworów okiennych i drzwiowych w domach, a także przy wznoszeniu ścian budynków gospodarczych. Stosunkowo najnowszą konstrukcją drewnianych ścian była konstrukcja szkieletowa na zewnątrz oszalowana deskami. Najczęściej w tej konstrukcji budowano stodoły i szopy.

Dominującą formą dachów w budownictwie wiejskim okolic jeziora Wigry były dachy dwuspadowe o drewnianej konstrukcji krokwiowo-jętkowej, kryte najczęściej słomą lub drewnianymi wiórami. Po drugiej wojnie światowej tradycyjne materiały pokryciowe zastąpiono blachą i eternitem.

Najważniejszym obiektem w tradycyjnym budownictwie ludowym był budynek mieszkalny - chałupa. Występujące na terenie Suwalszczyzny chałupy należą do "szerokofrontowych" i w zależności od usytuowania wejścia dzielą się na asymetryczne (wejście w pobliżu jednego z narożników ściany frontowej) i symetryczne (wejście pośrodku ściany frontowej). Określenie "szerokofrontowa" oznacza, iż chałupa jest ustawiona dłuższym bokiem do drogi. W rejonie Wigier dominują chałupy asymetryczne.

dalej »