| Opisując Biebrzański Park Narodowy, często
trzeba używać słów zaczynających się od „naj”. Park chroni
najrozleglejsze w Polsce torfowiska, położone wzdłuż rzeki Biebrzy.
Jest to jeden z największych terenów bagiennych w Europie Środkowej.
Jest to też największy i najdłuższy park narodowy w Polsce,
odległość pomiędzy jego krańcami wynosi prawie 100 km.
BPN to przede wszystkim rozległe obszary podmokłe, co powoduje, że
jest to jeden z najdzikszych i najbardziej tajemniczych obszarów w
Polsce. Wreszcie, park stanowi jedną z najbogatszych w gatunki
ostoję ptaków, występuje ich tu blisko 270 gatunków, w tym około
180 gatunków nad Biebrzą zakłada swoje gniazda. Spotkać tu można
takie „perełki” ornitologiczne, jak: wodniczka, rybitwa białoskrzydła,
orlik grubodzioby, błotniak łąkowy i zbożowy, dubelt, batalion
czy kulik wielki. Dolina Biebrzy to również wyjątkowe bogactwo innych
grup zwierząt. Bytuje tu na przykład 48 gatunków ssaków, z największym
z nich - łosiem, który na „Czerwonym Bagnie” przetrwał okres
swojej zagłady a teraz występuje prawie w całej Polsce. |
Na obszarze BPN-u i jego otuliny istnieje
ponad 600 km szlaków turystycznych – pieszych, rowerowych i
kajakowych. Wśród wielu tras rowerowych na szczególną uwagę zasługuje
„Podlaski szlak bociani”. Spływ kajakowy Biebrzą rozpoczyna się w
Lipsku a kończy się w Wiźnie nad Narwią. Jego 140-kilometrową trasę
można pokonać w ciągu 7 dni.
Dyrekcja Biebrzańskiego Parku Narodowego mieści się w nowym
budynku Centrum Edukacji i Zarządzania im. prof. Adama Pałczyńskiego
w miejscowości Osowiec–Twierdza (na trasie Białystok – Grajewo, z
Białegostoku 54 km, 1 godzina jazdy pociągiem do stacji Osowiec).
Widok na bagno Ławki z wieży obserwacyjnej.
Fot. Jarosław
Borejszo |
