|
SSAKI
|
|||||||||||||||
Tekst:
|
Ochrona gatunkowa
Ochrona gatunkowa obejmuje działania zabezpieczające trwałe występowanie gatunków szczególnie cennych, a jednocześnie zagrożonych bezpośrednim wyniszczeniem. Chronione są gatunki rzadko występujące oraz objęte ochroną na podstawie umów międzynarodowych. Ochrona rezerwatowa polega na zachowaniu różnorodności biocenoz oraz ich zasobów genowych, stanowiących nieodzowny warunek odnawiania się i rozwoju środowiska naturalnego.
Jednym z podstawowych zadań statutowych Wigierskiego Parku Narodowego jest ochrona całości przyrody i swoistych cech krajobrazu, znajdujących się w jego granicach. Z przeszło 1700 gatunków zwierząt stwierdzonych do tej pory na terenie parku, ochronie gatunkowej podlega 301 (ponad 17% poznanej fauny parku).
Wśród 48 gatunków ssaków (Mammalia) występujących na terenie Wigierskiego Parku Narodowego, ochronie podlega 25 gatunków. Są to:
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 września 2001 roku, wymienione powyżej zwierzęta podlegają ochronie gatunkowej. Wyjątek stanowi bóbr europejski, który objęty jest ochroną częściową. Wydra natomiast znajduje się pod ochroną ścisłą, z wyłączeniem obszarów stawów rybnych, uznanych za obręby hodowlane w rozumieniu przepisów o rybactwie śródlądowym, gdzie podlega ochronie częściowej.
Na terenie Wigierskiego Parku Narodowego w ramach czynnej ochrony fauny realizowane są projekty oraz badania finansowane przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Fundację EkoFundusz. Zasadniczymi celami projektów są czynna ochrona fauny oraz badania nad wolno żyjącą populacją zwierząt. Podjęte działania ochronne polegają między innymi na polepszeniu warunków bytowania wybranych gatunków ssaków. Wynikiem tych działań jest zwiększenie w naturalnym środowisku ilości odpowiednich miejsc rozrodu ssaków, jak również ochrona poszczególnych gatunków a nawet osobników.
W ramach prowadzonych projektów podejmowane są działania związane z czynną ochroną nietoperzy. Zagrożenia, takie jak: brak miejsc do rozrodu, ograniczona baza pokarmowa i niepokój podczas snu zimowego powodują, iż liczebność tych zwierząt maleje w szybkim tempie w całej Europie. Dlatego też w ramach ochrony nietoperzy, dzięki dofinansowaniu Fundacji EkoFundusz, na terenie WPN w miejscowości Leszczewo, wybudowano budkę lęgową w postaci ściany domu dla liczącej ponad 500 osobników kolonii karlika malutkiego. Oprócz tego przygotowano 150 schronów dziennych – budek, w których przebywają nietoperze w ciągu dnia.
W ostatnich latach na skutek rozbudowy sieci dróg w rejonie północno-wschodniej Polski bardzo często dochodzi do kolizji samochodowych, których ofiarami padają rozmaite gatunki zwierząt. Dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na terenie Wigierskiego Parku Narodowego funkcjonuje woliera, w której są hodowane, leczone i poddawane rehabilitacji dziko żyjące gatunki.
Osobniki trafiające do woliery mają zapewnioną opiekę weterynaryjną oraz stały nadzór opiekuna. Zwierzęta okaleczone na skutek nieszczęśliwych zdarzeń losowych po wyleczeniu przekazywane są do ZOO lub innych instytucji uprawnionych do hodowli dziko żyjących zwierząt. Osobniki, którym udaje się przywrócić pierwotną sprawność, wypuszczane są z powrotem do środowiska naturalnego. W wolierze przebywały między innymi: 2 wydry, 9 tchórzy, kuny, sarny, dzik, lisy, zające, gacek brunatny, a nawet malutki karczownik.
Każdego roku w okresie zimowym służby terenowe Wigierskiego Parku Narodowego prowadzą inwentaryzację pogłowia łosi, jeleni, saren, dzików, bobrów oraz dużych drapieżników. Dane te pozwalają na ustalenie stanu oraz kondycji populacji, jak też umożliwiają wprowadzenie zabiegów ochronnych w odniesieniu do poszczególnych gatunków. Dopełnieniem rocznych danych jest comiesięczna ankietowa ewidencja wybranych gatunków zwierząt, zwłaszcza objętych ochroną gatunkową, między innymi wilka, wydry, zająca bielaka. Ankiety wypełniane przez służby terenowe parku przekazywane są do Pracowni Naukowo-Badawczej WPN.
|
||||||||||||||
|
|
|
