Nr 3/2009

 PRZYRODA I KRAJOBRAZ   

Niecierpek gruczołowaty (fot. M. Romański)

  

Maciej Romański

  

INWAZYJNE GATUNKI

ROŚLIN

(3) 

 

      

Kolczurka klapowana (Echinocystis lobata)Roślina ta pochodzi ze wschodu Ameryki Północnej. Do Europy została sprowadzona pod koniec XIX wieku jako roślina ozdobna, w Polsce pojawiła się na początku XX w i do dziś jest chętnie uprawiana. Obecnie jest to jeden z najszybciej rozprzestrzeniających się gatunków inwazyjnych w Polsce. Gatunek ten opanowuje doliny rzeczne i śródpolne zabagnienia, tworząc zwarte kobierce eliminujące inne rośliny zielne, a nawet jest w stanie łamać i eliminować drzewa i krzewy. Na terenie WPN-u często uprawiany w przydomowych ogrodach, obserwowany również poza nimi, na razie na nielicznych stanowiskach, głównie na śródpolnych za- bagnieniach i brzegach jezior.

  

Kolczurka klapowana. Fot. M. Romański

  

  

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) – pochodzi z północno-wschodniej Azji. Do Europy sprowadzona w połowie XIX wieku do celów ozdobnych, wykorzystywana również do utrwalania skarp i nasypów. Gatunek ten stanowi zagrożenie dla cennych przyrodniczo muraw kserotermicznych – jest w stanie zarastać duże powierzchnie, tworząc jednogatunkowe skupienia. Na terenie WPN-u często hodowany w ogrodach, czasem dziczejący. Największe skupienie tego gatunku znajduje się w okolicach Zatoki Krzyżańskiej, gdzie obecnie prowadzone są prace mające na celu zwalczanie tego gatunku.

   

Róża pomarszczona. Fot. M. Romański

  

  

Czeremcha amerykańska (Padus serotina) – pochodzi z Ameryki Północnej, sprowadzona do Europy już w XVII w. Do Polski trafiła w XIX wieku, sadzona w parkach jako roślina ozdobna. W drugiej połowie XX wieku masowo sadzona w lasach państwowych. Szybko jednak stała się gatunkiem uciążliwym, powodującym straty gospodarcze – opanowuje bowiem warstwę krzewów w lasach, tworząc zwarte kobierce eliminujące inne gatunki krzewów, runa leśnego oraz uniemożliwiając naturalne odnowienie lasu. Problem ten jest szczególnie dotkliwy na zachodzie Polski. Na terenie WPN-u na razie gatunek ten jest spotykany lokalnie, jednak obserwowana jest coraz większa ilość siewek na terenach leśnych i w niedalekiej przyszłości może stać się gatunkiem bardzo groźnym dla środowiska.

  

Czeremcha amerykańska. Fot. M. Romański

  

  

  

  

  

 

    

Klon jesionolistny (Acer negundo) – kolejny gatunek pochodzący z Ameryki Północnej, sprowadzony już w XVII wieku. Do Polski dotarł na początku XIX w. Często sadzony w miastach i wzdłuż dróg, ze względu na szybki wzrost i odporność. Od lat 60. XX w zaobserwowano jego ekspansję do naturalnych ekosystemów, głównie do zbiorowisk nadrzecznych łęgów. Roz- przestrzenia się jednak i w innych typach środowisk. Ze względu na bardzo szybki wzrost, odporność i dużą ilość produkowanych nasion stanowi silną konkurencję w stosunku do innych gatunków drzew. Na terenie WPN-u, obecny jest głównie na obszarach zmienionych przez człowieka, jednak obserwowane jest też jego wnikanie do lasów.

  

Klon jesionolistny. Fot. M. Romański

  

  

Dąb czerwony (Quercus rubra) – gatunek przywieziony z Ameryki Północnej pod koniec XVII wieku, do Polski sprowadzony pod koniec XIX w. jako roślina ozdobna. W drugiej połowie XX wieku był masowo sadzony w lasach państwowych, ze względu na szybki wzrost i dużą odporność. Dąb czerwony bardzo szybko zaczyna tworzyć duże ilości nasion, co sprzyja jego ekspansji na terenach leśnych. Liście tego gatunku, w naszych warunkach, ulegają bardzo powolnemu rozkładowi, tworząc grubą warstwę i uniemożliwiają rozwój roślinnych zielnych, jak i innych gatunków drzew i krzewów. Ekspansja tego gatunku powoduje stopniowe ubożenie ekosystemów leśnych.

  

Ściółka z liści dębu czerwonego. Fot. M. Romański

  

  

Wymienione powyżej gatunki nie zamykają listy inwazyjnych gatunków obecnych w Polsce czy na terenie WPN-u. Jednak te gatunki obecnie uznaje się za najbardziej niebezpieczne dla rodzimej flory, fauny i gospodarki człowieka. Należy pamiętać, iż to od nas samych, od tego, co sadzimy w przydomowych ogrodach, zależy stopniowe ubożenie rodzimej flory. Szczególnie na obszarach Polski północno - wschodniej jest jeszcze możliwość zahamowania procesu inwazji obcych gatunków i ocalenia bogactwa rodzimej flory.

  

indeks tematyczny "WIGRY" home Wigierski PN spis treści następny artykuł