Moim zdaniem ...

Utworzenie Wigierskiego Parku Narodowego stworzyło nową sytuację w regionie. Dotyczy ona wielu dziedzin w sferze gospodarczej i społecznej. Ze względu na to, że park narodowy jest obiektem trwałym, należy uwzględnić fakt jego istnienia we wszelkich działaniach w granicach samego parku jak i w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Zmusza to do poszukiwania nowych rozwiązań w zakresie gospodarowania przestrzenią i wykorzystywania przyrodniczych zasobów parku. 

Park przez swoją trwałość stwarza warunki do stałego zatrudnienia i uzyskiwania dochodów z usług hotelowych, gastronomicznych, przewodnickich, z pamiątkarstwa itp. Powoduje to przyciąganie do parku i w jego otoczenie ludzi z kwalifikacjami, zatrzymuje też na miejscu młodzież, która może tu znaleźć miejsce dla siebie i możliwości realizacji swoich życiowych planów. Powinno się tu kultywować i rozwijać tradycyjne rzemiosło. Park narodowy jako główny obiekt turystyczny staje się elementem generującym tworzenie miejsc pracy i źródłem dochodu dla miejscowej ludności. Staje się tym samym ważnym elementem rozwoju gospodarczego regionu. Turystyka będzie tym źródłem tylko jeżeli rejon Parku będzie się wyróżniał bogatą przyrodą, krajobrazem, zabytkami, dobrym zagospodarowaniem.

Istnienie parku stwarza pewne ograniczenia własności, a niekiedy utrudnia, czy też komplikuje miejscowej ludności swobodę w podejmowaniu wielu indywidualnych decyzji, jednak w dłuższej perspektywie stwarza to warunki dla bardziej efektywnego i opłacalnego gospodarowania.

Ograniczenia na jakie natrafia ludność żyjąca na terenie parku wynikają z faktu, że zadaniem administracji parku jest niedopuszczenie do działań degradujących wartości przyrodnicze, krajobrazowe i kulturowe Parku Narodowego, co mogłoby obniżyć jego turystyczną atrakcyjność i zmniejszyć tym samym liczbę osób odwiedzających park. Konsekwencją takiego stanu rzeczy byłby brak dochodów z turystyki.

Wprowadzone zgodnie z obowiązującym prawem rygory w gospodarowaniu przestrzenią mają chronić walory krajobrazu, jego swoiste cechy wyróżniające pozytywnie teren Parku w stosunku do otoczenia.

Administracja Parku musi rozpatrywać skutki działań w długiej perspektywie czasu. Jest otwarta na potrzeby ludności, rozwija infrastrukturę turystyczną parku, chętnie służy pomocą w rozwiązywaniu trudnych problemów, pomaga w gospodarowaniu zgodnie z nowoczesnymi tendencjami i rozwiązaniami stosowanymi na świecie, aby przyrodnicze środowisko nie obniżało swoich walorów i by nic nie stracić z przyrodniczego i kulturowego dziedzictwa. Należy dążyć, aby w imię lokalnego patriotyzmu zachować całe dziedzictwo kulturowe stanowiące wynik pracy wielu pokoleń mieszkańców tej ziemi.

Park Narodowy - to ogólnonarodowe dobro o wysokich nie do przecenienia wartościach, jest więc również współwłasnością lokalnej społeczności, która musi być zainteresowana jego ochroną i nie może działać na rzecz obniżania jego wartości lub wręcz niszczenia. Musi więc być tu współdziałanie ludności mieszkającej w parku i w jego sąsiedztwie z administracją parku, której zadaniem jest ochrona tego narodowego majątku.

W tej sytuacji pojawiające się niekiedy działania skierowane przeciw parkowi ze strony pewnych osób, często mieszkających daleko od parku i nastawiających ludność przeciw parkowi, są w rzeczywistości działaniami przeciw interesom lokalnej społeczności. Współpraca z parkiem daje pozytywne efekty w każdej dziedzinie, natomiast walka osiąganie takich efektów uniemożliwia. Zrozumienie tego faktu ma podstawowe znaczenie dla tych, którzy chcą korzystać z parku i wykorzystywać fakt jego istnienia.

Aleksander W.Sokołowski