Klucz do oznaczania słodkowodnej makrofauny bezkręgowej

Unionidae, skójkowate

Duże małże, które zawsze żyją zagrzebane w osadach dennych (najczęściej piaszczystych) rzek i jezior, rzadziej na powierzchni dna; zwykle ponad powierzchnię wystaje jedynie tylny koniec muszli i syfony. Na obecność tych zwierząt wskazują wyraźne ślady poruszania się - długie rowki na dnie. Stadia larwalne (glochidia) pasożytują na skórze lub skrzelach ryb. W Polsce 2 rodzaje z sześcioma gatunkami, charakteryzującymi się dużą zmiennością pokroju muszli.

Klucz do oznaczania rodzajów:

1a Muszla stosunkowo wąska, wydłużona, grubościenna; jej połówki są wyraźnie uwypuklone; tylny górny brzeg zawsze pozbawiony skrzydełka (Rys. 62a). W wypadkach wątpliwych rozstrzygająca jest obecność po wewnętrznej stronie muszli wyraźnie widocznego zamka, który tworzą, znajdujące się po obu stronach wierzchołka, zęby i listwy (Rys. 62b); - rodzaj Unio, skójka
W Polsce 3 gatunki.
1 b Muszla stosunkowo szeroka, cienkościenna; jej połówki są wyraźnie spłaszczone; tylny górny brzeg często jest wygięty za wierzchołkiem ku górze i zaopatrzony w wyraźne skrzydełko (Rys. 62c). W wypadkach wątpliwych rozstrzygająca jest budowa wewnętrznej strony muszli - gładka, pozbawiona zębów i listew w okolicy wierzchołków (zamek bezzębny) (Rys. 62d) - rodzaj Anodonta, szczeżuja
W Polsce 3 gatunki.

dalej   

Rys. 62.  BIVALVIA: a. przedstawiciele rodzaju Unio, skójka, b. wewnętrzna strona muszli Unio sp., c, przedstawiciele rodzaju Anodonta, szczeżuja, d. wewnętrzna strona muszli Anodonta sp.

Spis treści